BANISH THE SNAKES




Dit spel ben ik zeer toevallig tegengekomen. Voor een goede vriend van me ben ik het gaan oppikken hier in ons dorp. Ik kon niet aan de verleiding weerstaan en vroeg hem of ik het alvast mocht uitpakken en testen. Wat een geluk dat ik dat deed. Een paar weken later reed ik terug naar de winkel om mijn eigen exemplaar aan te schaffen.

Er is een legende die zegt dat Saint Patrick, één van de beroemdste beschermheiligen van Ierland, alle slangen uit Ierland verdreef. Nu hoor ik je denken, slangen in Ierland? Daar zitten toch geen slangen? Dat klopt volledig. De slangen verwijzen naar de heidenen die toen destijds op het eiland verbleven. Saint Patrick zag het als zijn taak om hen te bekeren naar het Christendom in samenwerking met andere Heiligen. 

Stickertjes, stickertjes... en nog eens stickertjes
Vooraleer je van start kan gaan, moet je eerst alle blokjes hout in de doos voorzien van stickers. De meeste zelfs aan 2 zijden van het blokje. Je mag hier gerust een uurtje of 2 voor uittrekken. Slik. Wees gerust, dit doe je maar één keer en je hoeft ze ook niet allemaal te plakken. Maar omdat het oog ook wat wil, deed ik dat toch.

De stickertjes zijn afbeeldingen van het volk, de chef die bovenaan een volk staat, de koningen die bovenaan de chefs staan en de hoge koning die bovenaan de koningen staat. Het betreft hier dus een hiërarchie van leiders met onderaan het gewone volk. Verder vind je er kerken, druïden, dolmen en relikwieën, met aan de andere zijden graven in het spel. 



De barbaren vallen Schotland binnen.
Het bordspel toont ons een kaart van Ierland in de 5e eeuw. Het bevat vier provincies die nog onderverdeeld zijn in twee of drie area’s. Elke area bevat een aantal “blokjes” van het gewone volk, een druïde en een chef. Elke provincie heeft verder één koning (er zijn er dus vier in totaal) en er is één Hoge koning. Het speelbord geeft duidelijk aan welk blokje waar komt te liggen. Vermits het de bedoeling is dat we Ierland gaan bekeren naar het Christendom, worden alle blokjes met de heidenkant naar boven gelegd. Aan de rechterzijde van het speelbord is er nog plaats voor het event deck en vind je een kaartje van heel Groot Brittannië. Dit is verdeeld in drie delen: Schotland, Strathclyde en Engeland. De barbaren vallen vanaf Schotland binnen en trekken verder naar beneden. We moeten Ierland dus volledig bekeren vooraleer ze heel Groot-Brittannië hebben veroverd. Het spel eindigt direct wanneer ofwel de Barbaren heel Groot-Brittannië hebben overweldigd (dan hebben we gefaald), ofwel het event deck leeg is (dan hebben we te lang getreuzeld) ofwel dat al het volk is bekeerd (dan hebben we gewonnen). In het laatste geval kan het zijn dat er nog heidense koningen of chefs zijn.

In het solospel kan je ervoor kiezen om met 1 – 6 heiligen te spelen. Je kan voor de historische heiligen kiezen of voor de gewone heiligen... of een combinatie. Elke heilige heeft zijn eigen spelerskaart met zijn eigen eigenschappen die je op een spelersmat legt. Deze spelersmat bevat de “zeal” (eigenlijk zijn levens), de actiepunten en een track om de score van bekeren op te zetten.

“ In het begin lijkt het allemaal heel simpel... maar niets is wat het lijkt… “ 

Een ronde spelen is heel eenvoudig. Trek een gebeurteniskaart en los deze op. Het systeem van de gebeurtenissen is zeer goed gekozen. Op een kaart staan verschillende gebeurtenissen die van erg naar minder erg gaan. Maar, niet getreurd, er zijn ook gebeurtenissen die positief uitdraaien. Elke gebeurteniskaart bevat een pijl. Je legt de huidige gebeurtenis naast de vorige gebeurtenis en kijkt naar de pijl. Die wijst de gebeurtenis aan die je moet uitvoeren. Je kan ook naar de kleur van de pijl kijken.



Je kan gaan bekeren.
Vervolgens voer je een aantal acties uit. Dit aantal is afhankelijk van hoeveel je zeal nog bedraagt.
De acties zijn zeer duidelijk en kosten allemaal één actiepunt. Zo kan je verplaatsen, een kerk bouwen of deze beter maken, kaarten wisselen met andere heiligen in je area, een relikwie maken van het graf van een heilige die tijdens het spel is overleden, een laatste “Effort” uitvoeren vooraleer je heilige sterft. Maar het belangrijkste: je kan gaan bekeren. Dit doe je door je eerst voor te bereiden. Maar als ik hier alles gedetailleerd wil neerschrijven zou het enkel tot meer vragen leiden, daarom ga ik je deze uitleg besparen. Het regelboek legt dit op een zeer duidelijke manier uit met de nodige voorbeelden en er bestaan ook zeer goede playthroughs. Ik kan je wel vertellen dat je als eerste de druïde gaat moeten bekeren en dan liefst ook nog een kerk bouwen op zijn plaats.

De hiërarchische lijn is ook van belang bij het bekeren. De hoge koning kan je helpen om de andere provinciekoningen te bekeren. Deze provinciekoningen helpen je met het bekeren van de chefs en deze kunnen je dan weer helpen bij het bekeren van je volk, eens hij ook voor het Christendom heeft gekozen. Maar let op… er kunnen nieuwe koningen en chefs komen die terug heidens zijn.



Conclusie:
Banish the Snakes heeft me op een positieve manier verrast. In het begin was ik een beetje bang van het regelboek. Het las niet aangenaam en ik was helemaal niet mee met het verhaal. Maar na het bekijken van een filmpje werd me al veel duidelijk. Dus dook ik terug in het regelboek en alles viel in zijn plooi. De componenten zijn zeer degelijk: mooi afgewerkte houten blokjes die je wel zelf moet voorzien van de bijgeleverde stickertjes. Er werden zelfs extra blokjes en stickers van elke soort voorzien. De kaarten zijn van een volwaardig papier/karton en liggen goed in de hand. Het speelbord is een plezier om naar te kijken. Als ik dan toch wat kritiek mag geven, de plaatsnamen zijn niet erg duidelijk geschreven. Ik zou hier voor een ander lettertype hebben gekozen.

Het opzetten gebeurt in een kleine 10 minuten. Het spelen is op zijn eigen manier gewoon leuk. Het verveelt geen minuut. En wanneer je dan denkt dat je er goed voor staat, keert het spel zich op een andere plaats weer tegen je. Dit maakt het zo aangenaam en verrassend. Je weet ook nooit wat er kan gebeuren vermits de gebeurtenissen steeds anders zijn. Het ene spel kan een gebeurteniskaart positief uitdraaien. In een ander spel kan dezelfde kaart negatief voor je uitdraaien.



Er wordt tijdens het spel ook wat gedobbeld, dus dobbelgeluk komt er wel bij kijken. De uitkomst kan echter niet aangepast worden, wat je rolt is effectief je resultaat... en dat kan soms pijnlijk zijn. Er zijn gelukkig wel kaarten die ervoor zorgen dat je opnieuw kan werpen.
Je moet ook vrede nemen met het feit dat het spel plots kan afgelopen zijn. Dit is de harde zijde van het spel.
Voor de liefhebbers van Nemo’s war... dit spel heeft er wel wat van weg. Gelukkig is de gelijkenis niet te groot en kan deze er gerust bij in je spellenkast. 
Echte liefhebbers van geschiedenis zullen verheugd zijn met het aparte boekje dat werd bijgeleverd en dat de historische achtergrond van het hele gebeuren duidelijk uit de doeken doet. In dit boekje is er eveneens een volledige 2-spelersronde uitgewerkt om het spel te verduidelijken. En om het nog duidelijker te maken: er is een filmpje te vinden op het geliefde YouTube van een speler die deze ronde naspeelt. Je kan dit dus visueel volgen. 

Review door Davy Peeters © Voor de Solo Speler ©

PRO:
+ Herspeelbaarheid
+ Opzettijd
+ Het systeem van de gebeurtenissen
+ Extra materiaal bijgeleverd
+ Het kan hard zijn

CON:
- Plakkertjes plakken (gelukkig maar 1x)
- Lastig regelboek
- Het kan hard zijn

Referentiepunten:

Thema: 5/5
Art/Componenten: 9/10
Spelregels: 3/5
Setup/Speeltijd: 4/5
Geluk vs Strategie: 4/5
Win-/Verliesconditie: 2/5
Herspeelbaarheid: 5/5
Spelplezier: 9/10

ALGEMENE SCORE: 8/10