Persoonlijk moet ik maar iets zien over ‘bergbeklimmen’ en je hebt al mijn aandacht. Zo ook de eerste keer wanneer ik Trek 12 zal liggen in de winkel. Trek 12 is een roll & write spel waar je dobbelstenen bepalen welke richting je uitgaat. Het spelprincipe is eigenlijk vrij simpel. Je werpt 2 dobbelstenen en de waarde van je worp kan je optellen, aftrekken of vermenigvuldigen of je kiest ervoor om de hoogste of laagste waarde van een dobbelsteen te nemen. Je uitkomst schrijf je neer in een cirkel. Je schrijft de uitkomst van je volgende worp in een aangrenzende cirkel waar al iets genoteerd werd. Punten scoor je via ‘klimgebieden’ of ‘klimlijnen’. Klimgebieden zijn alle aangrenzende cirkels met dezelfde waarde; klimlijnen zijn een reeks cirkels met aangrenzende getalwaarden.
Het thema bergklimmen komt goed naar voor: je beklimt de berg via klimlijnen en klimgebieden, je kunt verdwalen, er zijn gevaren, … Ook in het regelboek staan er kleine anekdotes van iemand die dit kon geschreven hebben tijdens een bergexpeditie.
In het ‘basisspel’ kan je enkel uit 3 beklimmingen kiezen, meer uitdaging kan je bekomen door een expeditie te spelen. Er komen dan hulpkaarten bij die je worp wat kunnen beïnvloeden (opnieuw dobbelen, een getal schrijven in een losstaande cirkel, …). De volledige expeditie is solo te spelen. Het spel bevat aparte solo-spelregels, maar om eerlijk te zijn speel ik het solo liever zonder deze regels.
In het ‘basisspel’ kan je enkel uit 3 beklimmingen kiezen, meer uitdaging kan je bekomen door een expeditie te spelen. Er komen dan hulpkaarten bij die je worp wat kunnen beïnvloeden (opnieuw dobbelen, een getal schrijven in een losstaande cirkel, …). De volledige expeditie is solo te spelen. Het spel bevat aparte solo-spelregels, maar om eerlijk te zijn speel ik het solo liever zonder deze regels.
De solo-regels geven je de mogelijkheid om te spelen tegen een tegenstander, die wordt beïnvloed door jouw eigen worpen met de dobbelstenen. In dit spel heb ik persoonlijk niet echt de drang om het op te nemen tegen een tegenstander. Per gekozen beklimming staat er een referentiescore die je moet behalen om reputatiesterren te kunnen verdienen. Er is voldoende uitdaging om deze score te kunnen halen. Van alle spelletjes die ik reeds speelde heb ik nog geen enkele keer de score behaald die aangegeven stond. Ofwel betekent dit dat het moeilijk is, ofwel … jah.
Wat ik erg jammer vind, is dat de ‘schrijfblokken’ maar bestaan uit 50 blaadjes. Aangezien dit spel makkelijk gespeeld wordt in een kwartier, kun je vlug enkele spelletjes na elkaar spelen, waardoor je naar mijn gevoel heel vlug doorheen je blaadjes zit. Lamineren leek me de meest duurzame oplossing.
Daarnaast vind ik het artwork wel leuk, mooi en gedetailleerd, zonder de aandacht te veel weg te trekken van het effectieve spel. Verder bevat het spel 2 houten dobbelstenen en een aantal kaartjes. Naast deze basisbenodigdheden bevat het spel ook nog 6 gesloten enveloppes die je kunt openen via een expeditie te spelen. Persoonlijk trok me dit over de streep om dit spel uiteindelijk aan te schaffen. Een soort legacy roll & write over bergbeklimmen, mijn interesse was er wel.
In de doos zit een boekje met de spelregels, de ‘alpinistenregels’ (= de expeditie) en de solo-regels. Ik vond alles duidelijk uitgelegd, behalve de score bepalen. Het duurde even vooraleer ik volledig door had wat men juist bedoelde, ook het spelvoorbeeld gaf me niet echt veel duidelijkheid. Uiteindelijk begreep ik het wel, maar de eerste spelletjes zat de twijfel over het correct spelen er toch in. Ik beleefde alleszins plezier aan deze Trek 12. Aangezien je weinig materiaal nodig hebt, neemt het ook weinig setup tijd in beslag en het duurt op zich niet lang om een spel te spelen. In een uurtje speel je gerust 3 tot 4 keer het spel.
Conclusie
Het blijft wel een roll & write: geluk speelt dus een erg grote rol. De hulpkaarten kunnen dit wel wat beïnvloeden, maar die invloed hangt op zich ook weer af van… geluk. Persoonlijk vind ik dat bij dit soort spellen niet niet zo erg. Ik zag er alleszins voldoende uitdaging in om te blijven spelen en mijn eigen score te verslaan. Naarmate ik meer speelde kwamen mijn scores ook dichter bij de te behalen score waardoor ik wel het gevoel krijg dat het bij één van de volgende spelletje wel eens zal lukken om deze te verslaan. En dan ben ik nog niet eens begonnen aan de expedities met enveloppes!
Eigenlijk, ik vind het echt wel een tof spel! Leuk thema, vlug te spelen, voldoende uitdaging, … Ook het 'legacy' aspect met de 6 gesloten enveloppes vind ik een goeie insteek. Ik ben dan erg benieuwd wat deze nog extra zullen toevoegen.
Review door Tim Leroy © De Solo Spelers ©
REFERENTIEPUNTEN:
Thema: 4/5
Artwork/componenten: 7/10
Regelboek: 2/5
Set-up/speeltijd: 5/5
Geluk/strategie: 2/5
Win-verlies-verhouding: 4/5
Herspeelbaarheid: 3/5
Spelplezier: 8/10
Totaal: 7/10
Het blijft wel een roll & write: geluk speelt dus een erg grote rol. De hulpkaarten kunnen dit wel wat beïnvloeden, maar die invloed hangt op zich ook weer af van… geluk. Persoonlijk vind ik dat bij dit soort spellen niet niet zo erg. Ik zag er alleszins voldoende uitdaging in om te blijven spelen en mijn eigen score te verslaan. Naarmate ik meer speelde kwamen mijn scores ook dichter bij de te behalen score waardoor ik wel het gevoel krijg dat het bij één van de volgende spelletje wel eens zal lukken om deze te verslaan. En dan ben ik nog niet eens begonnen aan de expedities met enveloppes!
Eigenlijk, ik vind het echt wel een tof spel! Leuk thema, vlug te spelen, voldoende uitdaging, … Ook het 'legacy' aspect met de 6 gesloten enveloppes vind ik een goeie insteek. Ik ben dan erg benieuwd wat deze nog extra zullen toevoegen.
Review door Tim Leroy © De Solo Spelers ©
REFERENTIEPUNTEN:
Thema: 4/5
Artwork/componenten: 7/10
Regelboek: 2/5
Set-up/speeltijd: 5/5
Geluk/strategie: 2/5
Win-verlies-verhouding: 4/5
Herspeelbaarheid: 3/5
Spelplezier: 8/10
Totaal: 7/10