Het is vermoedelijk weinig verrassend dat de speler één van de kandidaten wordt om in de voetsporen van deze wijze man te treden en de begeerde kroon, de 'Crown Of Emara', te dragen. Koning Theodorius wil zijn kroon echter afstaan aan diegene die zich het meest om het volk bekommert en de meeste naar de hoofdstad verhuizende burgers voor zich wint.
Het welzijn van Emara
Crown Of Emara, uitgebracht in 2018, is een klassieke worker placement game 'with a twist'. En die twist kan je wel letterlijk nemen. Het speelveld bestaat uit 2 speelborden: het Land en de Stad. Elk bord bestaat uit 4 segmenten die de speler willekeurig opzet zodat er elk spel een nieuwe combinatie en volgorde van segmenten ontstaat. Op elk speelbord wordt er één raadsman in de kleur van de speler geplaatst. Deze raadslieden zullen zich gedurende het spel uitsluitend in wijzerzin verplaatsen om een actie uit te voeren.
Het rondel-mechanisme kennen we uiteraard al van 'Viscounts of The West Kingdom' of 'Glass Road'. Zelfs 'Maracaibo' heeft dit mechanisme (alleen valt het daar iets minder op). De speler kan burgerpunten en bouwpunten scoren. Thematisch kunnen we hieronder verstaan dat je niet alleen burgers naar de stad moet zien te krijgen maar dat je deze burgers tegelijkertijd ook onderdak dient te verschaffen. De score die uiteindelijk zal bepalen of je al dan niet hebt gewonnen is de laagste score van deze burger- of bouwpunten, met andere woorden: het aantal nieuwe burgers mét een dak boven hun hoofd.
Over de componenten kan ik kort zijn, deze zijn prima, stevig en degelijk. De kaartjes zijn eerder aan de kleine kant en daar hou ik persoonlijk wel van.
Recyclage van kaarten
Het spelverloop is bedrieglijk eenvoudig: Elk spel bestaat uit 6 rondes. Aan het begin van een ronde onthul je een gebeurteniskaart. Deze geeft je een grondstof of voordeel voor de rest van de ronde.
Nadien trek je 3 kaarten uit de stapel van 9 spelerskaarten. Elke ronde bestaat uit 3 beurten waarbij je precies één van deze kaarten speelt.
De aandachtige lezer merkt natuurlijk op dat je in een spel dus precies 18 kaarten speelt, terwijl je er maar 9 hebt. Dat klopt volledig. Na 3 rondes worden de 9 kaarten opnieuw geschud en gebruik je deze opnieuw. Het spelen van een kaart voer je uit door deze onder een van de 3 vrije uitsparingen van je spelerstableau neer te leggen. Je keuze bepaalt hoeveel plaatsen één van je beide raadslieden zich zal kunnen verplaatsen: 1, 2 of 3.
Wanneer je een kaart hebt gespeeld, voer je, in een volgorde naar keuze, deze acties uit: de verplaatsingsactie, de kaartactie en eventuele bonusacties. Verplaatsingsacties op het land geven je grondstoffen terwijl verplaatsingen in de stad je de mogelijkheid bieden deze grondstoffen slim om te zetten in goud, zegelringen, burger- of bouwpunten. Kaartacties geven je een grondstof, een voordeel of een extra verplaatsing + actie.
De sleutel tot winst
Slim gebruik maken van de drie mogelijke bonusacties op het juiste moment is de sleutel tot het winnen van Crown Of Emara:
- Op het land kan je een ambachtsman aannemen. Deze kost je doorgaans 2 grondstoffen maar zorgt ervoor dat je je grondstoffenopbrengst kan verhogen. Elke ambachtsman is blijkbaar ook bakker als bijberoep en kan brood bakken als je hem graan geeft. Dit brood kan je in de stad verkopen voor 7 tot 4 burgerpunten.
- In de stad kan je een adviseur werven. De kostprijs ligt hoog maar de voordelen verschaffen je broodnodige, onmiddellijke of doorlopende voordelen die je de overwinning kunnen helpen behalen.
- Als 3de bonusactie kan je je adellijke rang verhogen naar Baron, Graaf, Prins, Markies, Hertog. De speler dient de rangen in deze volgorde te verhogen en mag deze bijvoorbeeld niet, als Graaf, verhogen naar Markies. Deze bonusactie zal voor de meeste spelers doorgaans de grootste bron van de punten betekenen. Wanneer je deze actie bovendien sneller speelt dan de AI-speler Victoria, kan je haar eindscore ernstig beïnvloeden...
Victoria is de AI-speler van dienst en is een geduchte tegenstander! Ik hou van een goeie en stevige AI-speler... maar het is een verademing als je letterlijk slechts enkele seconden nodig hebt om de beurt van de AI-speler af te werken.
Victoria verzamelt enkel burgerpunten. Dat betekent dat jouw laagste score (burger- of bouwpunten) hoger moet zijn dan de score van Victoria. De AI-speler scoort niks in ronde 1. In de 4 volgende ronden (dus niet in ronde 6) neemt ze (zonder te betalen, want zo doen AI-spelers dat tegenwoordig) de bovenste kaart van het adeltableau die haar de volgende adellijke titel bezorgt (dus als ze reeds de titel van 'Prins' heeft verworven, neemt ze de bovenste 'Markies'-kaart). De bovenste kaart is vanaf de rang van 'Graaf' echter meer waard dan de kaart eronder. Dus vaak is het de boodschap haar voor te zijn en haar deze kostbare punten iets eerder af te snoepen. In rondes 2 tot en met 6 scoort ze eveneens op het einde van elke ronde de punten van de scoretegel waarop je brood en steen kan leveren (op het segment van de stad 'Bouwplaats').
Wanneer een speler voor één van deze tegels scoort, wordt deze tegel één plaats geroteerd, zodat de volgende speler die hier punten wil scoren mogelijks minder punten ontvangt. Dus ook hier kan jij Victoria dwarsbomen. Met de herspeelbaarheid zit het trouwens ook goed, hoewel je dat op het eerste gezicht niet zou vermoeden. Je speelt immers elk spelletje met dezelfde 9 actiekaarten. Maar de willekeurige opzet van de speelborden, de keuze aan adviseurs in de stad, de vele strategische mogelijkheden en de heel erg schaarse grondstoffen zorgen er toch op één of andere manier voor dat je spel telkens op een andere manier verloopt. Het is niet de eerste keer dat ik me sta te scheren en dat er ineens spontaan bij me opkomt 'Wacht eens! Als ik nu eens al mijn acties focus op het behalen van boekjes en gunstfiches in de kathedraal, zou dàt geen geweldige strategie zijn?'
Mijn verwachtingen voor Crown Of Emara lagen niet zo hoog, geef ik toe. Over dit spel hoor je immers heel weinig en als je er al eens iets over hoort, is dat omdat iemand het te koop heeft aangeboden...
maar af en toe zag ik de comment 'what an underrated game' verschijnen. Het is nét die commentaar die me overtuigde het spel aan te schaffen.
Voor mij is dit spel echt de ontdekking van het jaar. Als liefhebber van het iets zwaardere bordspel was dit ook voor mij een complete verrassing want Crown Of Emara is, in de fond, een heel eenvoudig spelletje.
Je kan het gemakkelijk in 20 minuten spelen of je kan je analysis paralysis aan het werk zetten en er een uur over doen. Je hebt echter nergens het gevoel dat je aan de immigratie van een middeleeuws stadje aan het bijdragen bent. De illustraties en het gebruik van bijna sprookjesachtige kleuren vond ik dan weer een streling voor het oog.
Elk spel is gewoon een breinbreker die je hersencellen optimaal aan het werk zet, die je dwingt verschillende zetten vooruit te denken en die je telkens weer achterlaat met een voldaan gevoel (ook al haalde je het weeral eens niet van 'Sweet Victoria').
+ speelt heel snel
+ korte speelduur
+ mooie vormgeving
+ meerdere solo-modes
+ elk spel is een 'crunchy puzzel'
Con:
- sommige regels net niet duidelijk genoeg
Thema: 3 / 5
Art / Componenten: 8 / 10
Spelregels: 4 / 5
Setup / Speeltijd: 4 / 5
Geluk vs Strategie: 4 / 5
Win- / Verliesconditie: 4 / 5
Herspeelbaarheid: 4 / 5
Spelplezier 9 / 10