
De meest getalenteerde architecten uit het oude Griekenland staan klaar om huizen, tempels, markten, tuinen en kazernes te bouwen. Laat de stad groeien, verhoog de prestige met een harmonieuze planning en zegevier. Steen is de essentiële grondstof die je niet mag verwaarlozen. Je hebt steengroeven nodig om hogerop te kunnen bouwen, want zodra je bouwt op hogere niveaus, verhoog je ook de waarde van je wijken en maak je meer kans om het spel te winnen.
In de doos zitten 61 stadstegels, 4 starttegels, 40 grijze blokjes, een startspeler pion, een scoreblok en de spelregels. Daar moet je het mee doen. Je maakt vooral gebruik van je starttegel en een heleboel triple-hex stadstegels. Bij 2 tot 4 spelers trekken spelers om beurten een stadstegel uit een openliggende rij die twee tegels meer telt dan het aantal spelers. Wanneer je solo speelt, zet je het spel op voor 2 personen en dusdanig liggen er 4 stadstegels voor je open.
Akropolis speelt heel eenvoudig. In je beurt trek je een tegel uit de rij en plaats je die in je stad. De eerste tegel in de rij is altijd gratis. Als je kiest voor de tweede of derde tegel in de rij dan moet je stenen uitgeven. Die rij met tegels wordt slechts aangevuld wanneer er nog één stadstegel ligt, niet eerder. Het spel eindigt wanneer er geen tegels van de trekstapel meer kunnen aangevuld worden.
"De draagkracht van Akropolis schuilt in de fundering van het spel"
Verder hou je ook nog rekening met 'pleinen' en 'steengroeven' op de tegels. Pleinen hebben eenzelfde kleur als de woonwijken en hebben ook één of meerdere sterren die fungeren als vermenigvuldigers voor de bijpassende stadswijken. Om het iets eenvoudiger uit te leggen: als je 2 tuinen (groen) hebt liggen in je stad en je hebt een groen plein met daarop drie sterren, dan krijg je bij de eindtelling 6 punten (2 tuinen x 3 sterren). Maar, en nu komt het leuke gedeelte, bij Akropolis kun je ook in de hoogte bouwen en hoe hoger je bouwt hoe meer punten je kan verdienen. Stel, je hebt 2 tuinen (groen) liggen op niveau 1 en eentje op niveau 2. Met 2 groene pleinen van 3 sterren krijg je plots 24 punten. Je telt namelijk 2 pleinen voor niveau 1 (= 2 punten) en 1 plein op niveau 2 (= 2 punten), samen goed voor 4 punten, die vermenigvuldig je met de 6 sterren. Maar opgelet, heb je echter geen enkel groen plein liggen, geen enkele ster dus, dan scoor je voor die tuinen geen enkel punt!
Natuur versus de stad
" Strategisch voelt Akropolis aan als een ware evenwichtsoefening "
Strategisch voelt Akropolis aan als een ware evenwichtsoefening tussen het richten op een horizontale bouw, waarbij je in de breedte bouwt en een verticale bouw, waarbij je in de hoogte gaat werken. Met hoger bouwen kun je heel wat punten scoren, maar je offert er ook redelijk wat voor op. En dan de stenen, die zijn nodig om de juiste stadstegels uit de rij te vissen, maar te snel stenen afgeven voor de 'juiste' tegel kan je evengoed zuur opbreken, zeker in het begin van het spel. Soms kun je beter tegels met steengroeven nemen, die leveren je stenen op en zijn als het ware de fundering van je stad. Door over die steengroeven te bouwen, creëer je een hoger niveau en dat doe je dan weer best met een woonwijktegel. Timing en wat er in de rij ligt, is van groot belang.
De beste beoefenaar van de bouwkunst
Tot slot wil ik nog aanhalen dat de solovariant weinig verschilt van dat van een multiplayer spel. Akropolis is sowieso al een solitair spel met weinig interactie. Ik dien wel op te merken dat de solovariant niet standaard in de doos komt. Die officiële solo regels staan wel online op BGG (Board Game Geek), toch een misser in mijn ogen! In het solospel krijg je te maken met een tegenstander die het liefst van al gaat lopen met tegels met een plein (sterren), als die er tenminste de stenen kan voor betalen. Het zit namelijk zo dat, in tegenstelling tot multiplayer, de stenen die je betaalt voor een tegel uit de rij, naar je tegenstander gaan. Die kan er dan in zijn/haar beurt de betere tegels mee van onder je neus wegkapen. Akropolis is daarmee geen 'beat your own score'-spel, maar beschikt over een geduchte tegenstander waar je best op anticipeert. Eenmaal het basisspel onder de knie, kun je de moeilijkheidsgraad verhogen en bijkomend kun je, door de variant, ook nog eens de complexiteit gaan verhogen.
Review door Gert Scheerlinck © Voor de Solo Speler ©
Pro:
+ snelle setup
Con:
- weinig interactie
REFERENTIEPUNTEN:
Theme 3 / 5
Art / Componenten 9 / 10
Spelregels 4 / 5
Setup / Speeltijd 5 / 5
Geluk vs Strategie 3 / 5
Win / Verlies conditie 4 / 5
Herspeelbaarheid 3 / 5
Spelplezier 7 / 10
ALGEMENE SCORE: 7,6 / 10