Skytear Horde is een ‘castle defense’-kaartspel waar je kunt kiezen om met decks te spelen die aanwezig zijn in de speldoos of waar je zelf jouw deck kan gaan opbouwen. Zoals het mechanisme, castle defense, duidelijk maakt is het de bedoeling om jouw eigen kasteel te bewaken tegen hordes van monsters, minions en ‘outsiders’, ik werd onmiddellijk getriggerd door dit mechanisme. Op het moment van aanschaf had ik nog geen dergelijke spellen in de collectie. In videogames sprak dit mechanisme me ook al aan en ik was zeer benieuwd of dit tot zijn recht zou komen als fysiek spel.
Belangrijk om te vermelden: alle afbeeldingen zijn afkomstig uit de ‘deluxe’ Kickstarter-versie.
Skytear Horde is de opvolger van het spel Skytear. Dat spel ken ik persoonlijk niet maar, voor de mensen die het spel wél kennen, Skytear Horde speelt zich in diezelfde wereld af. De wereld uit Skytear wordt aangevallen door verschillende onbekende, duistere krachten. Deze hebben het allen gemunt op jouw kasteel. Over het thema kan ik alleen maar zeggen dat het spel veel diepgaander gebracht zou kunnen worden. Natuurlijk, de afbeeldingen op de kaarten behoren wel tot die specifieke wereld maar een echt verhaal zit er niet in. Ik benoem bewust enkel de afbeeldingen, want de kaarten bevatten geen verhaallijn. Een quote: “De wereld wordt aangevallen: verdedig het”. Daar komt het op neer en daar houdt men het ook bij. Skytear speelt zich af in een fantasy-setting die op de afbeeldingen prachtig wordt weergegeven met mooi gedetailleerde afbeeldingen van jouw heroes of tegenstanders.
“ Kleine etterbakken die je best niet uit het oog verliest"
Je krijgt een kasteel (kaart) die je moet beschermen, het blijft nu eenmaal een ‘castle defense’ kaartspel, en het is aan jou en je helden om de aanval af te slaan. Hierbij maakt men gebruik van kolommen. Je verdediger neemt het op tegen de aanvaller in dezelfde kolom. Wordt de aanval niet geblokkeerd, dan gaat de aanval rechtstreeks naar het kasteel. Maar opgelet: dit werkt in beide richtingen. De aanvallers hebben namelijk ‘portals’ die jij als verdediger moet aanvallen. Slagen de aanvallers erin om jouw kasteel neer te halen, dan verlies je. Slaag jij erin om de portal te vernietigen, dan ontwaakt de ‘outsider’; een stevig monster die moeilijker te verslaan is en die hard uithaalt. Versla je de twee of drie outsiders (afhankelijk van de moeilijkheidsgraad), dan win je. Daarnaast moet je ook rekening houden met meerdere ‘minions’. Dat zijn kleine etterbakjes die je best niet uit het oog verliest. Hoe meer ‘health’ ze ontvangen, hoe zwaarder hun invloed. Want per ‘hartje’ dat ze hebben, moet jij één kaart vernietigen uit jouw trekstapel. Is jouw trekstapel leeg, dan verlies je onmiddellijk het spel. Pijnlijk.
Je hebt dus wel meerdere zaken waar je rekening mee moet houden: verdedig je kasteel, maar val ook de portals en de outsiders aan én … vergeet je minions niet! Ik vind het best een toffe puzzel. Het spel komt met 3 voorgestelde decks, elk met hun eigen sterktes. Het is telkens wat zoeken op welke manier je moet spelen. Naast heel wat kaarten krijg je ook nog kartonnen tokens om de gezondheid en schade bij te houden… en daar ligt toch ook een verloren kans. Om een voorbeeld te geven: je kasteel heeft een gezondheid van 20 en je krijgt een schade van 19 te verwerken. Dan moet je al een behoorlijk stapeltje tokens gaan toevoegen, vooral omdat ‘3’ het maximum is op de tokens. Je hebt dus minstens 6 tokens van ‘3’ en nog eentje van ‘1’ nodig. Dat wordt al snel een warboel en zou heel eenvoudig opgelost kunnen worden met een draaischijf zoals je bij vele andere spellen ziet.
Speelduur van één uur en enorm veel herspeelbaarheid
Een erg positief punt, vind ik persoonlijk, is de set-up. Je neemt de kaarten, je schudt deze, je legt ze uit en je bent eigenlijk klaar om te spelen. Natuurlijk moet ik hierbij wel vermelden dat je best de kaarten steeds groepeert: de outsiders bij de outsiders, de monsters bij elkaar, minions bij elkaar, … dan ligt jouw spel effectief binnen de 5 minuten klaar. Een spelletje duurt om en bij het uur, wat ik perfect vind voor dit soort spellen. Veel langer zou het ook niet mogen duren omdat het dan langdradig zou worden. Met de drie decks in de doos kun je toch behoorlijk wat spelletjes spelen en je kunt ook nog verschillende portals betrekken (afhankelijk van de moeilijkheidsgraad) bij het spel, je kunt kiezen tussen outsiders, … Heb je dit allemaal uitgespeeld, dan kun je gerust nog de verschillende decks mengen en een eigen deck samenstellen. Skytear Horde komt dus met enorm veel herspeelbaarheid rechtstreeks uit de doos.
Het spel is vlot te spelen. De regels zijn kort omschreven en makkelijk te volgen, onderverdeeld in de verschillende fases van het spel. Ook de instructies op de kaarten zijn duidelijk. Er was wel één onduidelijkheid waar ik me enorm aan gestoord heb: de omschrijving wanneer je verdediger het opneemt tegen de aanvaller in dezelfde kolom. Daar staat namelijk: 'ze brengen elkaar schade aan’. Ok, duidelijk, maar wie gaat eerst? En wat als ze elkaar gelijktijdig zouden ombrengen, wie haalt het dan? Of gaan ze dan beide dood? Ik vond er jammer genoeg geen duidelijk antwoord op. Zelf speelde ik het op die manier dat ze elkaar gelijktijdig doodden. Thematisch zie ik het beeld niet onmiddellijk voor ogen, maar het kwam me waarschijnlijk telkens goed uit tijdens het spel zelf. Grijns. 
CONCLUSIE
Skytear Horde is een fijn spel. Je hebt het vlug op tafel liggen en dankzij de makkelijke regels kan je het ook weer vlug terug oppikken mochten er eens wat weken tussen zitten. Je kunt er zeker jouw tactisch inzicht in kwijt en mocht je jezelf nog willen uitdagen, dan kan je nog altijd zelf decks gaan samenstellen. Jammer dat er toch wel een paar puntjes tot verbetering mogelijk zijn: het tokensysteem om gezondheid bij te houden, dat ene onduidelijk regeltje en vooral het algemene thema dat toch ook wat verder kon uitgebouwd worden. Ondanks dit alles amuseer ik me wel telkens met Skytear Horde. Het is geen spel dat ik dagenlang na elkaar zou spelen... maar eerder af en toe eens een spelletje of drie na elkaar lijkt me wel ideaal om te blijven boeien.
Review geschreven door Tim Leroy © voor De Solo Spelers ©
Pro’s:
+ Artwork
+ Makkelijk te begrijpen regels
+ Tactische mogelijkheden
Con’s:
- één onduidelijke regel
- Tokensysteem om ‘gezondheid’ bij te houden
- Gebrek aan thematische samenhang
REFERENTIEPUNTEN:
Thema: 1/5
Art/Componenten: 7/10
Spelregels: 3/5
Setup/Speeltijd: 5/5
Geluk versus strategie: 4/5
Win-/Verliesconditie: 4/5
Herspeelbaarheid: 4/5
Spelplezier: 8/10
Totale score: 7,2/10